အိမ်ကေလး လိုတယ်_______________
စိတ္တဇဆေးရုံကြီးထဲက လူနာဖြစ်သူ
ရုရှားလူငယ်လေး ဂရိုမော့ဗ်ဟာ
အရူးလက်မှတ် မလိုခဲ့ဘူး
Suicide နဲ့ရုန်းထွက်ခဲ့တဲ့
၃၇ နှစ် ဗန်ဂိုးရဲ့အဆုံးသတ်ဟာ
ဒိုင်းခနဲ တော်လှန်ရေးလုပ်ပြသွားတာပဲ
အဓိပ္ပါယ်က
မင်းတို့ ကြိုက်အောင်ငါမလုပ်ဘူး
ငါကြိုက်တာပဲ ငါလုပ်ခဲ့တယ်
ဗန်ဂိုး ခပ်ညံ့ညံ့ကောင် မဟုတ်ဘူးပေါ့
ကမ္ဘာကြီးအကြောင်းစဉ်းစားတိုင်း
ဘဝကအသိကို ပြဋ္ဌာန်းတဲ့ လူ့လောကီမှာ
အိမ်ကလေး လိုတယ်
ကျော်မြင့်လွင်(ထူးအိမ်သင်)လူဆိုးပါလို့
အနုပညာမသိတဲ့ လူတတ်ကြီးတွေ
သံပြိုင်ထွက်တော့သူ့အမေ ငြင်းဆို
တလုံးတည်းထွက်တဲ့ အသံဟာ
``ငါ့သားက လူဆိုးမဟုတ်ဘူး
သူဟာအနုပညာသမား..''
အဲဒီလို အိမ်ကလေးလိုတယ် ။
အဖေ့ကို လူပိန်းတွေက
``ခင်ဗျားသားဟာ လူမိုက်
ရပ်ကွက်လူကြီးစကားတောင် နားမထောင်ဘူး''
....ရယ်လို့ စစ်ရေးစတော့
အဖေက သူ့တော်လှန်ရေးကိုပြဋ္ဌာန်း
စစ်ကြေညာခဲ့တာပေါ့လေ
ကျနော့သားက စာဖတ်တယ်
သူ့မိုက်ရဲမှုကို ကျနော်ယုံတာပေါ့
သူမမှားဘူး. . ရပ်ကွက်ကမှားနေတာ
အဲဒီလို အိမ်ကလေးလိုတယ် ။
နင့်အစ်ကိုက
အစိုးရဆန့်ကျင်ရေးသမား
မဟုတ်ဘူး...
ငါ့ အစ်ကိုက အစိုးရကောင်းကိုလိုချင်တာ
ပြည်သူ ထမင်းမဝရင်
သူ အမြဲဆန့်ကျင်နေမှာ . .
အဲဒီလို အိမ်ကလေးလိုတယ် ။
နင့်အကောင်က
နင့်အပေါ် မပြောနဲ့
သူ့မိသားစုအပေါ်တောင် တာဝန်မကျေခဲ့ဘူး
မဟုတ်ဘူး
ကျမအကိုက
တစ်ဖက်မှာ တာဝန်ကျေချင်လို့
တစ်ဖက်မှာ တာဝန်ပျက်ကွက်နေတာ
သူ့ပေးဆပ်မှုအပေါ် ကျမသိပ်ယုံတယ်
ကျမသူ့အချစ်ကို နားလည်ထားတယ်
သူတို့ဆိုရှယ်လစ် အိပ်မက်ကြီး
အောင်မြင်မှာ. .
အဲဒီလို အိမ်ကလေးလိုတယ် ။
အိမ်ကလေး လိုတယ်
စာအုပ်တွေ ရှိမယ်
ချစ်ခြင်းမေတ္တာ ရှိမယ်
သောက်တလွဲလူ့အဖွဲအစည်းကို
ပတ်ဝန်းကျင် မတော်ဘူးဆိုတဲ့အတွေးနဲ့
ဗန်ဂိုး မသိ
ဗန်းမော်တင်အောင် မသိ
ခင်ဝမ်း မသိ
ခိုင်ထူး မသိ
အနုပညာ မသိ
ကိုယ်ကျင့်တရားမရှိတဲ့လူ့အဖွဲ့အစည်းထဲ
တကယ်သာနေချင်စရာကောင်းရင်
ဗုဒ္ဓလည်း တောမထွက်ဘူး
မြို့မငြိမ်းလည်း အုတ်ကားအောက် ပြေးမဝင်ဘူး
ခုတော့
ဘုရားလည်း တရားပဲချန်ခဲ့
မြို့မငြိမ်းလည်း ဖိနပ်တရံသာချန်ခဲ့
ကျနော်မှာလည်း ကဗျာပဲကျန်ခဲ့
နာနာကျင်ကျင် ရပ်ဝန်းမှာ
ခပ်ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ အလိုရှိခဲ့ပါတယ်
ယိုင်သွားရင်တောင် ပြိုမသွားမယ့်
အိမ်ကလေး လိုတယ်ပေါ့
အိမ်ခြေယာမဲ့ လူငယ်တစ်ယောက်
ချစ်ခြင်းမေတ္တာ ငတ်မွန်းတဲ့လူငယ်တစ်ယောက်
ဘဝမှာ ရူးသွပ်တဲ့အတွေးအခေါ်က
နှစ်ရပ်တည်း
ကဗျာ သရဏံ ဂစ်ဆာမိ
ချစ်ခြင်းမေတ္တာ သရဏံ ဂစ္ဆာမိ ပါတဲ့
ဗန််ဂိုး
ဂရိုမော့ဗ်
မြို့မငြိမ်း
လွတ်မြောက်ရေးဆီ ဦးတည်လျှောက်ခဲ့ကြ
သူတို့အကြောင်းသိတဲ့
အိမ်ခြေယာမဲ့
ကဗျာဆရာလည်း
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် နဲ့
ကိုယ့် ခေတ်ကို ပြန်ကြည့်မှ
'သေနတ်က ..လိုနေပြန်ပါပြီ...'။ ။
-ဆောင်းဦးသွင်
(မဟာအိုက်ခမန်းနိုင်ငံတော်ကဗျာစာအုပ်မှ)
